هنوز درک نکرده ام که چرا عده ای از مردم هر روز زمان زیادی را به بطالت می گذرانند و زمان را که هدیه ای است که به آنها بخشیده شده است به راحتی هدر می دهند. زمان بطور مساوی در اختیار همه قرار دارد. ما همه همان سهم ۲۴ ساعت در یک روز را داریم. افرادی که زندگی خوبی دارند، از این ساعت ها درست استفاده می کنند. اکثر ما طوری زندگی می کنیم، گویی زمان نامحدودی داریم و کارهایی را که باید برای یک زندگی ایده آل انجام دهیم، می توانیم عاقبت به انجام برسانیم. بنابراین وقت را تلف می کنیم و دستیابی به آرزوها را معوق نگه می داریم. چون قصد داریم کارهای ضروری را انجام دهیم که بدین ترتیب ساعات روزمان از دست می رود. بدین ترتیب یک زندگی پر از افسوس برایمان باقی می ماند. همانطور که نویسنده ی رمان پل بولز نوشت:
(… زیرا نمی دانیم، زمان مرگ ما کی فرا می رسد، به زندگی پایان ناپذیر می نگریم. همه چیز خیلی سریع اتفاق می افتد و می گذرد. از یک بعد از ظهر از روزهای کودکی تان چیزهایی را به خاطر خواهید آورد، بعدازظهری که قسمتی از هستی شما بود که نمی توانید زندگی تان را بدون آن تصور کنید؟ شاید چهار یا پنج مورد به خاطر بیاورید. شاید هم هیچ. چند ساعت به ماه کامل نگاه کرده اید؟ شاید بیست بار. وهنوز هم نامحدود به نظر می رسد.) با خود عهد ببندید از زمان خود به نحو موثری استفاده کنید. بدانید که زمان چقدر مهم است. نگذارید کسی این متاع با ارزش را تلف کند و سعی کنید آن را برای کارهایی سرمایه گذاری کنید که واقعا ارزشش را دارد.
تیم ژولی پولی امیدوار است شما دوستان عزیز تمام تلاشتان را بکنید که از زمانتان نهایت استفاده را ببرید و یاد بگیرید زمانتان را به درستی مدیریت کنید تا به درستی در مسیر موفقیت گام بردارید.
