پس از گسترش و شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان، این روزها در فضای مجازی از بیماری جدیدی به نام هانتا ویروس صحبت می شود.
هانتا ویروس یک سندروم ریوی نادر است که عامل انتقال آن موش و سایر جوندگان می باشد و تا حدود ۴۰ درصد منجر به مرگ شخص ابتلا به ویروس می شود.
با بخش سلامت ژولی پولی همراه باشید تا شما دوستان عزیز را با هانتا ویروس آشنا کنیم.
ویروسی که در ادرار، مدفوع و بزاق موش و سایر جوندگان وحشی یافت می شود.
موش های پنبه ای، موش برنج که در ایالتهای جنوب شرقی ایالات متحده آمریکا هستند و موش های سفید می توانند عامل سرایت هانتا ویروس باشند.
هانتا ویروس یک بیماری نادر است که می تواند مشکلات جدی ریوی را ایجاد نماید و به سندرم ریوی (HPS) تبدیل می شود.
این بیماری ویروسی مورد جدیدی نیست زیرا نخستین بار در سال ۱۹۹۴ در کانادا شناسایی و تشخیص داده شده است.
در صورت تمایل مشاهده کنید: روشهایی ساده برای ضدعفونی منزل و محیط کار برای مقابله با ویروس کرونا
از طریق استنشاق قطرات قابل تنفس بزاق یا ادرار یا از طریق گرد و غبار مدفوع ناشی از جوندگان وحشی که آلوده باشند همچون موش ها، هانتا ویروس به انسان منتقل می شود.
ویروس هانتا همچنین می تواند از طریق آب آلوده یا غذای آلوده به انسان منتقل شود.
تاکنون انتقال انسان به انسان در آمریکای شمالی طبق بررسی های انجام گرفته، گزارش نشده است.
اما در آمریکای جنوبی برخی از انتقال انسان به انسان سندرم ریوی هانتا ویروس گزارش شده است.
اما ویروس های جدا شده در آمریکای جنوبی از نظر ژنتیکی با ویروس های آمریکای شمالی متفاوت می باشند.
هانتا ویروس در واقع یک سندرم ریوی است که در طی بازه ی زمانی یک تا پنج هفته پس از قرار گرفتن در معرض شرایط بروز می کند.
حدود ۴۰ درصد از افرادی که به هانتا ویروس مبتلا می شوند در معرض مرگ و میر قرار می گیرند.
علایم این بیماری مشابه با بیماری آنفولانزا آغاز می شود.
از علایم اولیه آن می توانیم به تب، لرز، سردرد، حالت تهوع، درد عضلانی، استفراغ، ضربان قلب سریع، تنگی نفس، و مشکلات گوارشی اشاره کنیم.
این بیماری در ظرف مدت کوتاهی پیشرفت می کند و مبتلایان به این ویروس دچار افت ناگهانی فشارخون می شوند و ریه آنها آب می آورد.
سپس نارسایی شدید تنفسی ایجاد می شود و در پی آن مبتلایان به این ویروس دچار مرگ و میر می شوند.
هیچ گونه واکسن، معالجه و درمان خاصی تاکنون برای Hantavirus کشف نشده است، اما شناخت زودرس و مراقبت های درمانی و پزشکی می تواند در بهبودی مبتلایان موثر باشد.
افرادی که در زمینه به دام انداختن و مطالعه موش ها فعالیت می کنند.
افرادی که با جاروبرقی های خشک برای تمیز کردن زباله های چوب در کارخانه فعالیت می کنند.
افرادی که به دانه های آلوده به قطرات ادرار، مدفوع و بزاق موش دست زده اند.
افرادی که به انبارهایی که آلوده به موش هستند وارد می شوند.
افرادی که در زمینه کاشت و برداشت محصولات زراعی فعالیت می کنند.
افرادی که مناطقی زندگی می کنند که جوندگان و موش در آن منطقه زندگی می کنند.
و …
در صورت تمایل مشاهده کنید: چی بخوریم تا کرونا نگیریم؟
تلاش برای کاهش حضور موش ها و محدود کردن تماس با ادرار و بزاق موش ها
مواد غذایی و آب حیوانات اهلی را در ظرف های پلاستیکی یا فلزی با دربهای بسته قرار دهیم.
سازه هایی که امکان نفوذ موش دارند را آب بندی نماییم تا از ورود موش جلوگیری کنیم.
برای تمیز کردن جاهایی که جوندگان و موش ها در آنها رفت و آمد دارند از دستکش های لاستیکی یا پلاستیکی استفاده کنیم و پس از اتمام کار، دستکش را با آب و صابون بشوییم و دستهایمان را پس از در آوردن دستکش با آب و صابون شستشو دهیم.
اگر از تله موش استفاده می کنیم، سپس موش یا سایر جوندگان را در کیسه های پلاستیکی قرار دهیم و کیسه را مهر و موم کنیم و دور بیاندازیم.
افرادی که می خواهند مناطق آلوده را تمیز نمایند باید از لباس محافظ یکبار مصرف، چکمه های لاستیکی، ماسک تنفسی یکبار مصرف N95 و دستکش بپوشند.
برای تمیز کردن سطوح و مکانهایی که موش ها و سایر جوندگان رفت و آمد کرده اند می توانید از سفید کننده های خانگی استفاده نمایید تا ویروس از بین برود.
