بیوگرافی مسعود بهبهانی نیا نویسنده+ علت فوت را در مجله خبری ژولی پولی مشاهده نمایید.
مسعود بهبهانی‌نیا زاده آذر ۱۳۳۵ در شهرستان بهبهان و درگذشته در ۱۴ خرداد ۱۴۰۰ نویسنده و تهیه‌کنندهٔ سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی، فارغ‌التحصیل از دانشگاه تهران در رشتهٔ جامعه‌شناسی و مرکز آموزش فیلم‌سازی باغ فردوس در رشتهٔ فیلمنامه‌نویسی بود.
مسعود بهبهانی نیا شب گذشته ۱۳ خردادماه در خواب بر اثر ایست قلبی درگذشت.
شرکت
ب مثل بهار
گالری ۹
ایستگاه آخر
خانهٔ پدری
خاک سرخ
نفس سنگ
راوی کوچک
نسیم شمال
نرگس
قضاوت
کارآگاهان
ترانهٔ مادری
فاصله‌ها
کیمیا
صبح نزدیک است
خواب خانه
نویسنده به افرادی گفته می‌شود که به نوشتن می‌پردازند. واژهٔ نگارنده نیز ، گاه مترادف با نویسنده به‌کار می‌رود.
امروزه این لفظ، عمومیت یافته و علاوه بر داستان‌نویسان به افرادی که در زمینه‌های دیگر نیز می‌نویسند اطلاق می‌شود. مانند نویسندگان نمایش‌نامه که به آن‌ها نمایش‌نامه‌نویس یا نویسندهٔ متن فیلم که به آن‌ها فیلم‌نامه‌نویس می‌گویند.
اگر نویسندگی را در کل به معنی عمل کسی که می‌نویسد بگیریم، هر کس را که بنویسد، اگر چه نوشتهٔ او سیاههٔ خرج خانه یا دفتر حساب دکانش باشد، نویسنده باید خواند. در این حال نویسندگی کار دشواری نیست. الفبا را باید شناخت و مختصر خطی باید داشت که خواندنی باشد. اما در اصطلاح، این‌گونه کسان نویسنده خوانده نمی‌شوند، نویسنده کسی را گویند که کارش این است، یعنی معانی و مطالبی در ذهن دارد که از آن سود یا لذتی عام برای خوانندگان حاصل می‌شود و آن معانی را به طریقی می‌نویسد که همه به خواندن نوشتهٔ او رغبت می‌کنند و از آن لذت یا سود می‌برند. معنی نویسنده در عرف، باز هم از این خاص‌تر است، کسی که کتابی دربارهٔ نجوم بنویسد، اگر چه اصول این علم را درست بیان کرده و نکته‌های تازه‌ای در آن به میان آورده، نویسنده نیست، منجم است. مؤلف کتاب‌های تاریخ و جغرافیا و فیزیک و شیمی را هم نویسنده نمی‌خوانند، عنوان این پژوهندگان: مورخ، فیزیک‌دان، شیمی‌دان است. اما اگر کسی در یکی از رشته‌ها کتابی بنویسد که هنرش در انشای عبارت و بیان مطلب، دل‌نشین و ستودنی باشد، او را گذشته از عنوانی که دارد، نویسنده هم می‌خوانند. پس نویسندگی هنر خوب و زیبا نوشتن است.
نویسنده، شخصی واقعی است که متنی خلق می‌کند. نباید نویسنده را با راوی یا نویسندهٔ نهفتهٔ روایت اشتباه گرفت. نویسندهٔ نهفته نه نویسندهٔ واقعی اثر است، نه راوی. نویسندهٔ نهفته تصویری از نویسنده است که در خلال خواندن روایت در ذهن خواننده شکل می‌گیرد. به‌راحتی و برای ادا کردن حق مطلب می‌توان نویسندهٔ نهفته را «نویسندهٔ استنباط‌شده» از سوی خواننده نامید.
