روستای سنجریان کجاست؟+ روستای سریال نون خ را در قسمت اخبار اجتماعی مجله خبری ژولی پولی مشاهده نمایید.
در سری سوم سریال نون خ شاهد بودیم که به علت شیوع ویروس کرونا مکان ضبط سریال از نواحی غرب کشور به روستایی از توابع جاجرود (سنجریان) منتقل شده است.
به گزارش ژولی پولی سنجریان، روستایی از توابع بخش جاجرود در استان تهران ایران است. این روستا در محدوده ی پارک های ملی خجیر و سرخه حصار قرار گرفته و به تازگی دارای نهاد دهیاری شده است. اولین دهیار این روستا میلاد تاجیک است که از سال ۱۳۹۹ کار خود را آغاز نمود. در آخرین انتخابات شورای اسلامی روستا آقایان خسرو سیری، صمد سیری و سعید خسروی انتخاب شدند که آقای میلاد تاجیک نیز به عنوان دهیار از سوی شورا انتخاب گردید. این روستا فاقد طرح هادی است و اولویت شورا و دهیاری سنجریان پیگیری این طرح و بهبود وضع خیابان ها و گازرسانی به خانه هاست.
براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۶۱ نفر (۹۵خانوار) بوده‌است. در سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۷۲ نفر شمارش شد که مهاجرت روستایی را نشان می‌داد اما با پیگیری های صورت گرفته توسط شورای اسلامی روستا، جمعیت در این روستا رو به افزایش است.
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| شهرستان | پردیس |
| بخش | جاجرود |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۷۲ نفر (سرشماری ۹۵) |
| اطلاعات روستایی | |
| کد آماری | ۲۶۰۱۲۲ |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۲۱ |
در مورد روستا و دِه تعاریف متعدد و زیادی گفته شده، ده یا روستا که در کتاب‌های نشر قدیم به صورت دیه هم دیده می‌شود، در پارسی میانه، ده (Deh) در پارسی باستان (Dahya) به معنی سرزمین و در اوستا به شکل دخیو (Daxya) آمده‌است. در ایران، ده از قدیمی‌ترین زمان یک واحد اجتماعی و تشکیلاتی و جایی بوده‌است که در آن گروه‌هایی از مردم روستایی برای همکاری در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گرد هم تجمع یافته‌اند. ده اساس زندگی اجتماعی ایران را تشکیل می‌دهد و اهمیت آن به اعتبار اینکه یک واحد تشکیلاتی در زندگی روستایی است، در سراسر قرون وسطی و از آن پس تا به امروز برقرار بوده‌است.
قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری، مصوب تیر ۱۳۶۲، روستا را چنین تعریف می‌کند: «روستا» که از نظر وضعیت طبیعی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی همگون بوده و با قلمرو معیّن ثبتی یا عرفی مستقل شناخته شود. روستا از حداقل ۲۰ خانوار یا صد نفر ساکن متمرکز یا پراکنده تشکیل می‌شود. اکثریت ساکنان دائمی روستا به‌طور مستقیم یا غیر مستقیم به فعالیت در زمینهٔ کشاورزی، دامداری، باغداری، صنایع روستایی یا صید اشتغال دارند. روستا در عرف به عنوان ده، آبادی، قلعه، دهکده یا قریه نیز نامیده می‌شود.
